تکامل تدریجی روش استراسبرگ
جولای 26, 2018
بازیگری درون گرا و برون گرا
جولای 26, 2018

برای مبارزه با اندیشه ماتریالیستی (که در مطالب قبلی سایت به آن پرداخته شد) و نقش مخرب آن، اصلاح و پرورش بدن بازیگر را باید از درون آغاز کرد. تعجب می کنید از دیدن این که بدن – به ویژه بدن بازیگر – چه قدر نسبت به تحریکات ناب روانی حساس است و با چه حرص و ولعی آن ها را تصاحب می کند. پس باید برای بازیگر، تمرین هایی روان – تنی طراحی کرد.

از اینجا می رسیم به  دومین خصوصیتی که برای بازیگر لازم است: یک زندگی روانی پر و پیمان؛ یکی شدن بدنی حساس با روانی غنی و گسترده.

بدن و روانی که با تکمیل یکدیگر، به هماهنگی ای دست پیدا می کنند که لازمه ی بازیگری است.

تا جایی که میتوانید، میدان توجه تان را گسترده کنید تا روان تان غنی تر شود. مثلاً با خواندن آثار تاریخی ، رمان ها و نمایشنامه های تاریخی، سعی کنید در ذهن آدم هایی نفوذ کنید که در گذشته زندگی می کرده اند. با کنار گذاشتن اصول اخلاقی و اجتماعی تان و پس زدن اندیشه های مدرن و خلاصه با چشم بستن بر تمام مسائل شخصی، بفهمید که آن ها چه طور فکر می کرده اند. تلاش کنید با فهم شرایط وجودی و سبک و سیاق زندگی شان، آن ها را بفهمید. گول این نظریه ی متعصبانه را نخورید که طبیعت انسان تغییر ناپذیر است و آدم ها در تمام اعصار و دوران ها مثل یکدیگرند. به همین ترتیب، سعی کنید در ذهنیت مردمان سرزمین های دیگر نفوذ کنید. ویژگی های ساکنان کشور های دیگر را کشف کنید.دل مشغولی ها و شیوه های بیان هنری شان را پیدا کنید. ببینید چه چیزهایی و چه ویژگی هایی، ملتی را از ملتی دیگر متمایز می کند.

بعد در آدم های دور و برتان بگردید و ببینید از چه کسانی خوش تان نمی آید. آن ها را روان شناسی کنید. سعی کنید در آن ها،ویژگی های مثبتی را پیدا کنید که در نگاه اول از آن غافل بوده اید. احساسات شان را کشف کنید. ازخودتان بپرسید چرا فلانی این طوری رفتار می کند یا آن طوری فکر می کند. اگر بی طرف باشید، روان تان گستردگی قابل توجهی پیدا می کند. وقتی خودتان را جای کس دیگری می گذارید، در واقع دارید انعطاف پذیری شخصیت خودتان را بالا می برید و در نتیجه رفتارتان ظریف تر و زنده تر می شود. با انجام این تمرین ها، وقتی شخصیتی را در نمایشنامه ای مورد مطالعه قرار می دهید، می توانید با ذکاوت و هشیاری بیشتری به زندگی درونی او نفوذ کنید.

سرانجام در درون تان، چشمه ی جوشان نوآوری، اصالت و ابتکار را کشف می کنید. چشمه ای که آبشخور حرفه ی شماست و به عنوان یک بازیگر خوب، توان تشخیص ظریف ترین زیر و بم های نقش را پیدا می کنید و می توانید آن را به تماشاگر هم عرضه کنید. علاوه بر این ها، اگر در کار و در زندگی، عادت کنید به کنار گذاشتن انتقاد های بی جا و بی فایده، خیلی سریع تر به نتیجه می رسید.

تسلیم بودن محض بودن محضِ جسم و ذهن در برابر اراده، سومین و آخرین ویژگی لازم برای یک بازیگر است. بازیگر برای تسلط بر خودش و بر هنرش، باید قید عنصر«تصادف» را در کنار بازیگری بزند. باید استعدادش را بر پایه های محکمی استوار کند. فعالیت خلاق، نیازمند هماهنگی، آزادی و اعتماد به نفس است و این سه به دست نمی آید مگر با تسلط کامل بر بدن و بر احساس. واقعیت این است که ما در زندگی روزمره، بدن مان را خیلی کم به کار می گیریم و از آن بد استفاده می کنیم. برای همین، بیشتر عضله هامان انعطاف و حساسیت لازم را ندارند و به اندازه ی کافی پرورش پیدا نمی کنند. پس باید آن ها را از نو تربیت کرد. کارگاه های ما به بازیگر یاد می دهد که چگونه بر خودش مسلط شود.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *